PROUST & KRAKEN: Σκοτεινή ύλη του Blake Crouch

Μετάφραση: Δημήτρης Αλεξίου
Eκδόσεις Διόπτρα
Σελ. 378

«Λατρεύω τα βράδια της Πέμπτης. Έχουν μια αίσθηση ότι βρίσκονται πέρα από τον χρόνο. Είναι η παράδοσή μας: οι τρεις μας, μόνοι μας, μια οικογενειακή νύχτα. Ο γιος μου ο Τσάρλι κάθεται στο τραπέζι και ζωγραφίζει σε ένα μπλοκ ζωγραφικής. Είναι σχεδόν δεκαπέντε. Ψήλωσε πέντε εκατοστά το καλοκαίρι και με έχει φτάσει πια στο ύψος. Γυρίζω το κεφάλι από το κρεμμύδι που ψιλοκόβω και τον ρωτάω:

“Mπορώ να δω;” Κρατάει ψηλά το μπλοκ και μου δείχνει μια οροσειρά που μοιάζει σαν να βρίσκεται σε κάποιον άλλον πλανήτη.

“Mου αρέσει”, του λέω.

“Μόνος σου στο σκέφτηκες;”

“Εργασία για το μάθημα είναι. Για αύριο”.

“Tότε τελείωνε, κύριε της τελευταίας στιγμής”.

Στέκομαι ευτυχισμένος και ελαφρά ζαλισμένος από το ποτό στην κουζίνα μου, χωρίς να γνωρίζω ότι απόψε τελειώνουν όλα. Όλα όσα γνωρίζω και όλα όσα αγαπώ».

Ο Τζέισον Ντέσεν είναι ένας καθηγητής φυσικής σε ένα μικρό κολέγιο. Είναι παντρεμένος με τη Ντανιέλα, ζωγράφο στο επάγγελμα, και έχουν ένα μικρό γιο, τον Τσάρλι. Η ζωή του είναι απολύτως συνηθισμένη, τόσο η οικογενειακή, όσο και η επαγγελματική.

Ένα βράδυ Πέμπτης πηγαίνει σε ένα μπαρ, για να συγχαρεί έναν φίλο του (και συγκάτοικό του στο κολέγιο) για την κατάκτηση ενός σημαντικού βραβείου στη Φυσική. Στην επιστροφή για το σπίτι ένας μασκοφόρος τον απαγάγει χωρίς καμία εξήγηση και τον ρωτάει αν είναι ευτυχισμένος με τη ζωή του. Στη συνέχεια του χορηγεί αναισθητικό και ο ήρωάς μας ξυπνάει σε ένα εργαστήριο που είναι χτισμένο αρκετούς ορόφους κάτω από τη γη, περιτριγυρίζεται από ανθρώπους που δεν τους γνωρίζει, ενώ αντιθέτως, φαίνεται ότι εκείνοι τον γνωρίζουν πάρα πολύ καλά.

Στον κόσμο που ξύπνησε, ο Τζέισον είναι ένας πολυβραβευμένος καθηγητής Φυσικής, που έχει προχωρήσει την κβαντική Φυσική αιώνες μπροστά. Δεν έχει παντρευτεί τη Ντανιέλα και δεν έχει φυσικά παιδί. Βρίσκεται σε ένα άλλο, παράλληλο σύμπαν! Σε ένα σύμπαν που δημιουργήθηκε λόγω της τότε επιλογής του να μην παντρευτεί και να αφοσιωθεί στην καριέρα του. Αυτό που κατάφερε να αποδείξει ο Τζέισον στη νέα αυτή πραγματικότητα, στην οποία ανοίγει τα μάτια του μετά την απαγωγή, είναι η ύπαρξη παράλληλων συμπάντων και η δυνατότητα του ανθρώπου να ταξιδεύει σε αυτά. Σύμπαντα τόσα, όσα και οι επιλογές που κάνουμε το κάθε δευτερόλεπτο, δηλαδή άπειρα!

«”Είναι τρομακτικό αν συλλογιστείς ότι κάθε σκέψη που έχουμε, κάθε επιλογή που τυχόν κάνουμε, μπορεί να μας οδηγήσει σε έναν εντελώς καινούριο κόσμο. Μετά το παιχνίδι σήμερα πήγαμε στο Νέιβι Περ κι έπειτα ήρθαμε εδώ, έτσι δεν είναι; Αυτή είναι μόνο μία εκδοχή τού τι συνέβη. Σε μια άλλη πραγματικότητα, αντί για το πάρκο αναψυχής, μπορεί να πηγαίναμε στην όπερα. Σε μια άλλη, να μέναμε σπίτι. Ίσως σε μια άλλη να μας συνέβαινε ένα θανάσιμο δυστύχημα στη Λέικσορ Ντράιβ και να μην πηγαίναμε ποτέ πουθενά”.

“Aυτές όμως οι άλλες πραγματικότητες δεν υπάρχουν στ’ αλήθεια”

“Mάλλον είναι ακριβώς τόσο πραγματικές όσο κι αυτή που βιώνουμε εμείς τούτη τη στιγμή”.

“Πώς είναι δυνατόν αυτό;”

“Eίναι μυστήριο, αλλά υπάρχουν στοιχεία που το δείχνουν. Οι περισσότεροι αστροφυσικοί πιστεύουν ότι η δύναμη που συγκρατεί τα αστέρια και τους γαλαξίες, αυτό το πράγμα που κάνει δηλαδή το σύμπαν ολόκληρο να λειτουργεί, προέρχεται από μια θεωρητική ουσία που δεν μπορούμε να παρατηρήσουμε με τα μάτια ή να μετρήσουμε. Κάτι που αποκαλούν σκοτεινή ύλη. Και αυτή η σκοτεινή ύλη είναι που δημιουργεί, στον μεγαλύτερο βαθμό, το γνωστό και ορατό σύμπαν”.

© Erol Ahmed

“Τί ακριβώς είναι, όμως;”

“Kανείς δεν είναι απολύτως σίγουρος. Οι φυσικοί προσπαθούν να διαμορφώσουν νέες θεωρίες για να εξηγήσουν την προέλευση και υπόστασή της. Ξέρουμε ότι έχει βαρύτητα, όπως και η συνηθισμένη ύλη, αλλά πρέπει να είναι δομημένη από κάτι ολότελα άγνωστο”.

“Μια νέα μορφή ύλης”.

“Ακριβώς. Κάποιοι επιστήμονες της θεωρίας των χορδών πιστεύουν ότι είναι το κλειδί για την ανακάλυψη του πολυσύμπαντος”.

Mένει για λίγο σκεφτική.

“Και όλες αυτές οι πραγματικότητες πού βρίσκονται;”

“Φαντάσου πως είσαι ψάρι που κολυμπάει σε μια λιμνούλα. Μπορείς να κινηθείς μπροστά και πίσω, δεξιά και αριστερά, αλλά δεν μπορείς να βγεις από το νερό. Αν κάποιος στεκόταν έξω από τη λιμνούλα και σε παρακολουθούσε, δεν θα είχες την παραμικρή ιδέα πως αυτό το άτομο βρίσκεται εκεί. Για σένα, αυτή η μικρή λίμνη θα ήταν ολόκληρο το σύμπαν σου. Τώρα φαντάσου ότι κάποιος σκύβει και σε βγάζει από τη λιμνούλα. Τότε βλέπεις ότι ολόκληρος ο κόσμος σου ήταν απλώς μια λιμνούλα. Βλέπεις κι άλλες λιμνούλες. Δέντρα. Τον ουρανό. Συνειδητοποιείς ότι είσαι μέρος μιας πολύ ευρύτερης και ακόμα πιο μυστηριώδους πραγματικότητας από αυτή που θα μπορούσες ποτέ να φανταστείς”».

© Ilker

Όσα ανέφερα παραπάνω είναι μόνο η αρχή. Τίποτ’ άλλο δεν μπορεί να ειπωθεί για την πλοκή χωρίς να περιέχει spoiler, οπότε σταματώ εδώ. Να πω μόνο ότι πρόκειται για ένα άριστο δείγμα ψυχολογικού, δυστοπικού, υπαρξιακού θρίλερ επιστημονικής φαντασίας (ναι, όλα αυτά μαζί) με σφιχτοδεμένη και κινηματογραφική πλοκή (η SONY αγόρασε τα δικαιώματα για 1,25 εκατομμύρια $), το οποίο βασίζεται σε συγκεκριμένες θεωρίες της Φυσικής, όπως, μεταξύ άλλων, τη θεωρία των χορδών (αξίζει να διαβάσετε και το ομώνυμο βιβλίο του Σομόθα, εκδ. Πατάκη). Διαβάζοντας τις διαφορετικές εκδοχές του Τζέισον και τους διαφορετικούς κόσμους που επισκέπτεται στον αγώνα του να ξαναβρεί τον ένα και μοναδικό κόσμο από τον οποίο απήχθη και τη μία και μοναδική ζωή που επιθυμεί να ζει σχεδόν ανυπομονείς να το δεις στη μικρή ή μεγάλη οθόνη.

Ένα χορταστικό page-turner μυθιστόρημα με πολλές ανατροπές, που βασίζεται στο ερώτημα που όλοι έχουμε θέσει στους εαυτούς μας: τί θα γινόταν αν μια δεδομένη χρονική στιγμή ακολουθούσαμε ένα διαφορετικό μονοπάτι; O συγγραφέας μέσα από τον ήρωά του το απαντάει.

O συγγραφέας

Ο Blake Crouch, γνωστός από την τριλογία «Wayward Pines» (Η Πόλη, Η Πολη ΙΙ, Η Πόλη ΙΙΙ, όλα από τις εκδόσεις Διόπτρα), η οποία μάλιστα έχει γυριστεί και σε σειρά από το FOX, έχει γράψει δεκάδες μυθιστορήματα και διηγήματα (μεταξύ άλλων τα Run, Stirred, Desert Places, Abandon). Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε πάνω από 30 γλώσσες. Ζει στο Κολοράντο.

www.blakecrouch.com

Εξώφυλλα απ'όλο τον κόσμο

Σκοτεινή ύλη του Blake Crouch

O συγγραφέας

Έγραψαν για το βιβλίο