ΓΚΑΜΠΟ Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, αναμνήσεις μιας μαγικής ζωής

 


Oscar Pantoja, Miguel Bustos, Felipe Camargo, Tatiana Cordoba
Μετάφραση: Κλαίτη Σωτηριάδου,
Εκδόσεις Ίκαρος
Σελ. 163

Χιλιάδες σελίδες έχουν γραφτεί για το μεταφρασμένο σε δεκάδες γλώσσες, πολυβραβευμένο και πολυαγαπημένο από εκατομμύρια κόσμου έργο του. Να λοιπόν που ήρθε η ώρα τέσσερις ταλαντούχοι άνθρωποι, ο σεναριογράφος Oscar Pantoja και οι εικονογράφοι Miguel Bustos, Felipe Camargo και Tatiana Cordoba να κάνουν τη ζωή του μεγάλου Γκάμπο ένα συναρπαστικό, πραγματικά χάρμα οφθαλμών graphic novel. Αν κάποιος δεν έχει διαβάσει βιβλίο του Μάρκες και ξεκινήσει με το υπό παρουσίαση graphic novel, είναι σίγουρο ότι θα σπεύσει να προμηθευτεί τα "Εκατό χρόνια μοναξιά" (και αφού το διαβάσει θα αγοράσει και όλα του τα βιβλία). Αν πάλι έχει διαβάσει βιβλία του, τότε σίγουρα κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης αυτού του υπέροχου graphic novel από τη μία θα συνειδητοποιήσει έκπληκτος ότι πολλά συμβάντα από τη ζωή του συγγραφέα έχουν εισχωρήσει στα βιβλία του, από την άλλη θα θελήσει να ξαναδιαβάσει τα βιβλία του, για να ανακαλύψει την ίδια αυτή μαγεία που ανακάλυψε και τότε, όταν για πρώτη φορά βυθίστηκε στις μαγικές του σελίδες.



"ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ, μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα, ο συνταγματάρχης Αουρελιάνο Μπουενδία θα θυμόταν εκείνο το μακρινό απόγευμα που ο πατέρας του τον είχε πάει να γνωρίσει τον πάγο. Το Μακόντο ήταν τότε ένα χωριό με είκοσι σπίτια από πηλό και καλάμια, χτισμένα στην όχθη ενός ποταμού με διάφανα νερά, που κυλούσαν σε μια κοίτη με λείες πέτρες, άσπρες και τεράστιες, σαν προϊστορικά αβγά. Ο κόσμος ήταν τόσο νεόπλαστος, ώστε πολλά πράγματα δεν είχαν όνομα και για να τα αναφέρεις έπρεπε να τα δείξεις με το δάχτυλο."

Αυτή είναι η πρώτη παράγραφος του αριστουργήματός του. Τα "Εκατό χρόνια μοναξιά", η εκατοντάχρονη ιστορία της οικογένειας των Μπουενδία, που ήταν καταδικασμένοι να ζουν στη μοναξιά, αφού δεν ένιωθαν αγάπη, είναι το βιβλίο, στο οποίο -κυρίως- στηρίζεται το graphic novel. Από την εναρκτήρια σκηνή που ο Γκάμπο με την οικογένειά του πηγαίνει στη θάλασσα και σταματάει ξαφνικά την οδήγηση, γιατί ξεμπλόκαρε και πια ήξερε πως να ξεκινήσει το βιβλίο αυτό που τον ταλαιπωρούσε από τα 18 του (και που το είχε ονομάσει "Το σπίτι"), μέχρι τις τελευταίες εικόνες με το Μακόντο και τα "προϊσταρικά αβγά" στις όχθες του ποταμού, τα πάντα αφορούν αυτό το βιβλίο, η συγγραφή του οποίου βαίνει παράλληλα με την πραγματικά άκρως ενδιαφέρουσα ζωή του δημιουργού του.



"Οι διηγήσεις της γιαγιάς του, η οποία παρουσίαζε το παράλογο ως κάτι τελείως φυσιολογικό, ήταν αυτό που καθόρισε τη γραφή του συγγραφέα, και που ονομάστηκε από τους θεωρητικούς της λογοτεχνίας ως "μαγικός ρεαλισμός".


Το βιβλίο χωρίζεται σε τέσσερα μέρη με ισάριθμα χρώματα, πορτοκαλί, τιρκουάζ, ροζ και πράσινο, στα σχέδια και τις εικόνες να διακρίνουν το ένα από το άλλο. Χρονικά ο σεναριογράφος μας ταξιδεύει μπρος πίσω σε διάφορα συμβάντα της ζωής του συγγραφέα, ξεκινώντας ωστόσο από την παιδική του ηλικία και καταλήγοντας στο Nobel λογοτεχνίας, ενώ κοιτάζουμε παράλληλα σελίδες από τo "Εκατό χρόνια μοναξιά".


Το πρώτο μέρος είναι αφιερωμένο κυρίως στην παιδική ηλικία του συγγραφέα. Τότε που μπήκαν από τον παππού και τη γιαγιά του, οι οποίοι και τον μεγάλωσαν, τα λιθαράκια για να γίνει αυτός που έγινε. Οι διηγήσεις της γιαγιάς του, η οποία παρουσίαζε το παράλογο ως κάτι τελείως φυσιολογικό, ήταν αυτό που καθόρισε τη γραφή του συγγραφέα, και που ονομάστηκε από τους θεωρητικούς της λογοτεχνίας ως "μαγικός ρεαλισμός". Διαβάζουμε επίσης για τον εμφύλιο πόλεμο το 1899 στην Κολομβία μεταξύ φιλελευθέρων και συντηρητικών, το μονοπώλιο και την εξέγερση των εργαζομένων στην "Εταιρεία της Μπανάνας", την ανύψωση από το έδαφος του ιερέα Πέδρο Εσπέχο και άλλα πολλά και σπουδαία που ο Γκάμπο μετέτρεψε σε λογοτεχνία στο "Εκατό χρόνια μοναξιά".

Στο δεύτερο μέρος, το τιρκουάζ είναι το βασικό χρώμα των σχεδίων, και ο Μάρκες είναι πια φοιτητής στο κολέγιο και το Πανεπιστήμιο. Γνωρίζει τη μετέπειται γυναίκα του, τη Μερσέδες, η βοήθεια και υπομονή της οποίας ήταν καθοριστική, για να γίνει αυτός που έγινε. Τον παρακολουθούμε στο Λύκειο, στη Σιπακίρα, όπου τον μαγεύει ο Μαρκ Τουέιν και ανακαλύπτει με τη βοήθεια των καθηγητών του τον Ντοστογιέφσκι, τον Λόρκα, τον Νερούδα, τον Κάφκα και άλλους συγγραφείς και ποιητές που θα τον επηρεάσουν στο έργο του. Στη συνέχεια τον βρίσκουμε στην Μπογκοτά, όπου σπουδάζει Νομική και συχνάζει στα λογοτεχνικά στέκια της πόλης. Γράφει το πρώτο του διήγημα, το οποίο γνωρίζει μεγάλη επιτυχία. Βρίσκει την πρώτη του δουλειά ως δημοσιογράφος και γυρίζει την Ευρώπη ως ανταποκριτής. Τα "Εκατό χρόνια μοναξιά" ωριμάζουν στο μυαλό του συγγραφέα.

Στο τρίτο μέρος (ροζ) βλέπουμε το γάμο του συγγραφέα με τη Μερσέδες, την επανάσταση στην Κούβα, τη γέννα των παιδιών του, τη σύντομη διαμονή της στη Νέα Υόρκη και τη ζωή τους στο Μεξικό. Τα φαντάσματα των Μπουενδία και της οικογένειάς του τον καταδιώκουν. Ο Μάρκες έχει όλη την ιστορία στο μυαλό και την καρδιά του και δεν μπορεί να την αποτυπώσει στο χαρτί. Το ταξίδι που αναφέραμε στη θάλασσα θα τον ελευθερώσει, η πρώτη πρόταση θα γεννηθεί και το βιβλίο θα ακολουθήσει το δρόμο του, κάνοντας τον συγγραφέα του διάσημο στα πέρατα της οικουμένης και χαρίζοντάς του το Nobel λογοτεχνίας.

Το τέταρτο και τελευταίο μέρος είναι αφιερωμένο στο Νobel. O συγγραφέας, τον Δεκέμβριο του 1982, ταξιδεύει στη Στοκχόλμη για να παραλάβει το βραβείο.

Η ίδια η ζωή του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, η δημιουργία του "Εκατό χρόνια μοναξιά", η ιστορία της χώρας του που επίσης διαπερνά το βιβλίο, το σενάριο και το σκίτσο, η άρτια έκδοση από τον Ίκαρο και η μετάφραση της Κλαίτης Σωτηριάδου, μεταφράστριας των έργων του, αποτελούν αρκετούς λόγους, για να διαβάσει κανείς το "Γκάμπο" και να περάσει μία υπέροχη μέρα μαθαίνοντας για τη ζωή του σπουδαίου αυτού συγγραφέα και την επίπονη διαδικασία της συγγραφής του γνωστότερου έργου του.


 

 

 

 

 


Οι δημιουργοί




Ο Óscar Pantoja είναι σεναριογράφος και συγγραφέας. Έχει αποσπάσει το 2001 το Kρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος Alejo Carpentier για το μυθιστόρημα El Hijo (Ο γιος) και κρατική υποτροφία για την ταινία μικρού και μετρίου μήκους 1998-2001 του Υπουργείου Πολιτισμού.




Ο Miguel Bustos είναι γραφίστας του πανεπιστημίου Nacional της Κολομβίας. Το έργο του περιλαμβάνει κόμικς και εικονογράφηση.




Ο Felipe Camargo Rojas είναι πτυχιούχος εικαστικών τεχνών του πανεπιστημίου Javeriana της Μπογκοτά. Έχει κερδίσει μια τιμητική διάκριση για την πτυχιακή του εργασία. Το πρώτο γραφικό μυθιστόρημά του έχει τίτλο El señor solitario y la anciana incomunicada (Ο μοναχικός κύριος και η απομονωμένη γερόντισσα).




Η Tatiana Córdoba είναι εικαστική καλλιτέχνης της Μπογκοτά, πτυχιούχος του πανεπιστημίου Javeriana. Εργάζεται ως εικονογράφος για εταιρείες όπως οι Bacánika, El malpensante, Orsai (Ισπανία), και άλλες. Τα έργα της έχουν εκτεθεί στην Κολομβία, στις ΗΠΑ και στο Μεξικό.







Διαβάστε απόσπασμα του βιβλίου εδώ:


https://issuu.com/ikarosbooks/docs/9789605720797



Oι δημιουργοί μιλούν για το graphic novel, ενώ παράλληλα βλέπουμε τις υπέροχες εικόνες του βιβλίου. Το video είναι στα ισπανικά.

Ετικέτες , ,